Wia van Dijk

Uitreiking alumnus van het jaar award, de Athena Noctua.

De Rijksuniversiteit Groningen heeft Stef van Grieken, tech-entrepreneur en medeoprichter/CEO van Cradle, verkozen tot Alumnus van het Jaar. Hij ontvangt de Athena noctua 2024 op 2 september, tijdens de Opening van het Academisch Jaar.

‘Van Grieken laat zien dat je ook hele nuttige dingen kunt doen met AI, hoe complex en soms omstreden het gebruik ervan ook is in onze samenleving,’ aldus de jury.

Stef van Grieken (1986) studeerde Technische Bedrijfskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Al tijdens zijn studie richtte hij de Open State Foundation op, die de overheid transparanter wil maken. Vervolgens werkte hij 7 jaar bij Google als technisch manager. Samen met een Google-collega en twee biologen startte hij in 2021 Cradle, een bedrijf dat een platform ontwikkelt voor innovatief eiwitontwerp via kunstmatige intelligentie (AI). CEO Van Grieken woont en werkt in Zwitserland.

20 mei t|m 29 oktober 2023

Landgoed Anningahof heeft al sinds 2005 de status van N.S.W.landgoed. Het landgoed is ruim 5,5 hectare groot, er staan meer dan 200 soorten bomen en struiken die een klein arboretum vormen en er slingert een grote waterpartij door het park. Met name in de afgelopen jaren heeft het geheel zich dusdanig ontwikkeld dat het steeds meer bijdraagt aan het waardevolle landschap en de groene entree van het Vechtdal.

De stad Zwolle profileert zich thans als een belangrijke Hanzestad, in brede zin. Er vinden dit jaar binnen het Hanzekader unieke evenementen plaats; zo ook in de omliggende Hanzesteden Ommen, Hardenberg, Coevorden, Deventer, Hasselt en Hattem. En Landgoed Anningahof draagt daar, met 86 kunstenaars die 117 beelden tonen in het park en 53 in de verschillende binnenruimten, aan bij met een grote meerwaarde op het culturele vlak.

Deelnemende kunstenaars

Hoe komt een kunstwerk tot stand
In deze tentoonstelling staat het maakproces van 18 kunstenaars centraal. Als bezoeker krijg je een beeld van de werkwijze van de kunstenaar. Een aantal kunstenaars werkt in de tentoonstellingsruimte en een aantal brengt tijdens de tentoonstellingsperiode nieuw werk in. Daarnaast zie je op video kunstenaars aan het werk in hun eigen atelier.

Filmmaker Sjoerd Banga maakt in opdracht van CBK Emmen opnames voor een korte film met nadruk op het ambachtelijke werkproces. Mijn atelier staat op dat moment vol met gegoten beton elementen hiervan is het gietproces op film vastgelegd.

20 nov 2022 t|m 6 jan 2023

CAMPIS sluit het eerste jaar af met een (verkoop)tentoonstelling waar 25 kunstenaars worden gepresenteerd die in Assen of omgeving zijn geboren of wonen/werken in Drenthe. Tezamen vormen zij een representatieve afspiegeling van wat er op dit moment in de regio op het gebied van hedendaagse kunst gebeurt. Hun werk brengen we middels een (verkoop)tentoonstelling onder de aandacht van het publiek van CAMPIS van 20 november tot en met 6 januari.

kerkstraat 31 Assen – wo t|m zo 12.00 – 17.00 uur – www.campis.nl

15 mei t|m 30 oktober 2022

Mijn bijdrage aan de zomeropstelling 2022 is het beeld Fading. De titel duidt op het loslaten en activeren van ons bewustzijn als denkende wezens; wat is, was en zal zijn. Het beeld bestaat uit twee op elkaar geplaatste elementen en begeeft zich op het gebied van de schilder- én de beeldhouwkunst.

2022 – 2026

Slot Zeist dateert uit 1686 en is  ontworpen in het Hollands Classicisme. Deze stijl is ontleend aan de 16e eeuwse villa’s in de Veneto van de Italiaanse architect Andrea Palladio. De zijvleugels en de tuinen van het slot zijn het eerst aangelegd, rond een hoofdas die nog steeds de plattegrond van Zeist bepaalt.

Sinds 2015 is er een beeldenroute die slot Zeist verbindt met het Centrum. De uil als waarnemer maakt deel uit van de beeldenroute.

De uil met de blauwe ogen is geplaatst op een ruim twee meter hoge metalen buis naast het wandelpad en heeft zicht op de voorbijgangers en de vijver.

5 september 2022

Uitreiking alumnus van het jaar award, de Athena Noctua.

Sinds 2009 reikt de RUG jaarlijks de Alumnus van het Jaar prijs uit aan een bijzondere oud-student. De prijs is zowel een uiting van waardering als van aanmoediging voor een oud-student die een bijzondere bijdrage geleverd heeft aan de maatschappij, wetenschap, sport of cultuur, een inspiratiebron is voor anderen en geldt als een belofte voor de toekomst.

De prijs voor de Alumnus van het Jaar bestaat uit een speciaal hiervoor ontworpen beeld van beeldend kunstenaar Wia van Dijk. De ‘Athena Noctua’ is een puur en krachtig bronzen beeldje dat staat voor wijsheid, nieuwsgierigheid en fierheid. Elk jaar wordt het beeld gepersonaliseerd door de kleur van de ogen te veranderen die past bij de persoonlijkheid van de winnaar.

Proloog: Rood is stoppen, groen is doorlopen.  

In 1992 maakte Wia van Dijk De Groene Ster en de Twaalf Sterren, een muurschildering in combinatie met twaalf zuilobjecten voor het stadskantoor in Zaanstad.

Er is taal zodat we elkaar kunnen begrijpen. Het leren spreken begint met imiteren, papa…, mama…, maar waar, wanneer en hoe leren we eigenlijk de ‘kleuren’ kennen. Aan het verkeerslicht, ‘groen is doorgaan’ en aan ‘je groen en geel ergeren’ zien we dat de context uitmaakt en de kleur een andere betekenis kan geven. Een groen en gele ergernis dicht het groen een andere betekenis toe dan de groene kleur die voor groei staat. Het gezegde ‘kleur bekennen’ (voor zijn standpunt uit moeten komen) laat zien hoe centraal kleur in ons leven is. Met een vanzelfsprekendheid die niet meehelpt om je er bewust van te laten zijn.Het is ook het eerste wat ik zag toen ik het werk van Wia van Dijk meer dan 25 jaar geleden leerde kennen, kleur. De kleur is één keer gekomen en daarna altijd bij haar gebleven. In 1993 maakte Van Dijk het beeld Noorderzon in een nieuwbouwwijk in Assen. Het onderscheid tussen realisme en abstractie gaat hier niet op. Het is beter om te spreken over werk dat op de realiteit gebaseerd is dan dat het op imitatie van de realiteit stoelt. Een ogenschijnlijk subtiel maar groot verschil. Van Dijk gebruikt voor dit beeld de realiteit. Het zijn de kleuren van de dag die ze in het beeld heeft samengebracht. Het is geen imitatie van de kleuren. Met ‘de dag’ introduceert ze het besef van tijd in haar werk. Een parameter die in haar recente werk nog nadrukkelijker aan bod komt.

Kleur, het is door de aarde gegeven en kunstenaars maken er naarstig gebruik van. Waar van oudsher, okers roden boden, lapis lazuli een hemels blauw en houtskool een roetzwart pigment, vervaardigen chemici in onze huidige, maakbare wereld de meest uiteenlopende kleuren. Pigmenten zijn een onderdeel van de kunstenaarstaal, klankbepalend voor een werk. Vele kleurenstudies ontstonden in de loop der eeuwen, variërend van lichtgolven tot gevoelswaarden. Er is licht nodig om kleur te zien. En speelt het licht dóór de kleur, dan is het effect uitgesproken transcendent. In de gotiek bereikte dit in glas-in-loodramen een fonkelend hoogtepunt. Voorstellingen vertellen de devotionele verhalen, maar vooral de kleur versterkt het hemelse karakter krachtig. Kathedralen waren immers godshuizen, daar binnen was de gelovige weg van de aardse beslommeringen.

‘NU OPEN’ is de titel van de installatie die Wia van Dijk deze zomer in Frontaal heeft gemaakt.

‘Nu’ – dit moment, de tijd – en  ‘Open’   – onbegrensd, transparantie –  zijn,  sleutelwoorden in haar huidige werk. Op overrompelende wijze is dit in deze expositie zichtbaar. Bij binnenkomst wordt de kijker als het ware overvallen door een ruimte vol gekleurde banen die op de wand en de vloer aangebracht zijn in een patroon van horizontale en vertikale strepen. De ruimte zindert; overal verftoetsen, overal kleur, onderbroken lijnen, overgangen in kleur – van fluorrose naar donkerbruin, zwart -. Bijna geen schakering ontbreekt.  In de dynamiek van kleur en beweging vallen patronen te ontdekken die eindeloos door kunnen gaan.  De begrenzing van de ruimte wordt afgetast.

Een geheel andere ervaring overkomt de kijker aan de andere kant van de expositieruimte. Daar staat een bouwsel – aluminium met gekleurde glasplaten, in verschillende gradaties van doorschijnendheid, drie verdiepingen hoog -. Sereen van vorm en helder van kleur. Het staat er stil, in zichzelf gekeerd.

Het nodigt uit tot een ingetogen ontdekkingsreis; er omheen lopen, doorkijken, aanraken, binnen- en buitenvorm onderscheiden. Een ervaring die een gevoel van intimiteit oproept en zo anders dan de overdonderende indrukken van kleur, beweging en ruimte in het andere deel van de expositie.

Het zijn ogenschijnlijke tegendelen opgebouwd uit elementen die zich vermengen en elkaar aanvullen.’Het is de zoektocht naar totaliteit die telkens opnieuw wordt verbeeld’, schrijft Erik Luermans in het beeldboek ‘Aaneen’ dat dit jaar over het gehele oeuvre van Wia van Dijk is uitgegeven.