In de schaarsverlichte ruimte staan stevige wit geschilderde betonnen kolommen die vloer en plafond met elkaar verbinden. De statische kolommen domineren de ruimte en ik zie ze als aders en zenuwen in het binnenste van het binnenste. Binnen deze ruimte spiegel ik het innerlijke en doe ik verslag van een reis, waarbij ik kleuren laat zijn als metafoor voor gedachten en emoties. Het is een reis die voert langs een onophoudelijke stroom:
…in het binnenste van het binnenste huizen de gedachten en emoties. Zij zijn voortdurend in beweging. Ze zijn te vergelijken met een stromende rivier rustig kabbelend en dan onverhoeds razen zij in een versneld tempo. Voortdurend wisselend in snelheid kunnen ze ongemerkt in elkaar overgaan. Zij kleuren en ordenen zich. Het moment slaat zich op en gaat zijn weg…..
Dit voor het oog onzichtbare proces, dat plaats vindt in het binnenste van de mens en voortdurend in beweging is, is vergelijkbaar met processen die zich voordoen in de wereld om ons heen. Bewegingen zowel op kleine als op grote schaal, gebeurtenissen in het heden en in het verleden, dit te samen is te vergelijken met een netwerk waar zowel orde als chaos om de voorrang strijden.
Een maand lang werk ik bijna dagelijks onafgebroken in de kelderruimte en tast ik met behulp van kleuren- en lijnen de ruimte af. Kleurbanen met verschillende karakters en verwante tonen gebruik ik hierbij als onderscheid. Gaandeweg ontstaan er structuren wisselend in helderheid en in complexiteit. In de binnenruimte worden de oorspronkelijk witte statische kolommen een verzamelplaats van talrijke kleuren waarmee ik de ruimte transformeer tot een domein van stromingen die in elkaar, langs elkaar en over elkaar heen vloeien zodat er schijnbaar als vanzelf een netwerk ontstaat.
Naarmate de tijd die ik al werkend in de kelderruimte doorbreng vordert, ervaar ik deze plek steeds meer als een ruimte met een mentaal karakter. De complexiteit van de beweging wordt met de dag zichtbaarder. Ik word me er steeds meer van bewust dat het resultaat uiteindelijk een neerslag zal zijn van een oneindig werk, een oneindige proces: de kleuren van mijn kamer.